print 

Matki Boskiej Gromnicznej.

W kościele katolickim w dniu 2 lutego obchodzone jest Święto Ofiarowania Pańskiego nazywane świętem Matki Boskiej Gromnicznej. Już w IV wieku obchodzono je podobno uroczyście w Rzymie za papieża Gelezjusza I, a z całą pewnością już w X wieku. Od tego czasu na ołtarzu stawiane są świece. Zapalenie światła w kościele samo w sobie stanowi modlitwę liturgiczną.
W tym dniu katolicy idą na mszę, kt�ra rozpoczyna się od procesji ze światłem. Procesja z płonącymi świecami na początku liturgii jest symbolem nowego kroczenia przez życie w jedności z Chrystusem - "światłością świata", jak nazwał go starzec Symeon.
W święto Matki Boskiej Gromnicznej święci się gromnice. Gromnice po mszy zabiera się do domu. Wcześniej starano się zanieść zapalone gromnice do domu, by od ich płomienia rozpalić domowy ogień, co miało dać potem miłość i zgodę w rodzinie.

Gromnica zapalana jest w ciężkich chwilach; podczas burzy stawia się ją w oknie (szczeg�lnie na wsi), światło gromnicy ma chronić od wszelkich plag, od złego i od nieszczęścia.
Zapaloną gromnicę wkłada się w dłonie osobom opuszczającym ten świat, by Matka Boża była przy nich aż do ostatniego tchnienia i przeprowadziła przez bramę śmierci do Boga.
O 1991 roku 2 lutego świętuje się jako dzień życia konsekrowanego (po wydaniu Encykliki �Vita konsekrator� Ojca Świętego Jana Pawła II).

Z Matką Bożą Gromniczną związana jest także polska legenda. Opowiada ona o tym, że Święta Panienka odpędziła światłem gromnicy stado wilk�w od ludzkich domostw. Polski malarz Piotr Stachiewicz przedstawił w poruszający spos�b ten motyw na swoim obrazie.
Są także przysłowia związane z dniem Matki Bożej Gromnicznej, określające pogodę i urodzaje na najbliższe lato:
"Gdy na Gromniczną z dach�w ciecze, zima jeszcze się przewlecze."
"Gdy słońce świeci jasno na Gromnicę,większych jak były mroz�w świeci lice."
"Na Matkę Boską Gromniczną lepiej, że wilk wpadnie do owczarni, niż kiedy słońce przez drągi zaświeci."
"Gdy słońce świeci na Gromnicę, to przyjdą większe mrozy i śnieżyce."

Święto Matki Bożej Gromnicznej miało też w staropolskiej tradycji swoje zabobony. Np. jeśli komuś w drodze powrotnej do domu zgasła gromnica, wr�żyło to śmierć kt�remus z domownik�w.
W polskiej tradycji ludowej na Gromniczną kończy się śpiew kolęd, choć liturgiczny okres Bożego Narodzenia kończy się w święto chrztu Pana Jezusa. Rozbierane są szopki i choinki.
Interesujące jest pochodzenie słowa "gromnica". Już sama nazwa m�wi, że świeca ta chroni od grom�w (w czasie burzy), ale tez "od grom�w w znaczeniu przenośnym" (od złego, od nieszczęść)