Boffert
Stand:
Poffert/Boffert
|
Wieke Lameris |
Inleiding
Mijn lievelingsbrood heb ik al meer dan 45 jaar niet meer gegeten. Het is een brood uit mijn jeugd: de Poffert. (In andere delen van het land wordt het brood ook Boffert genoemd).
Normaal aten wij tussen de middag warm: aardappels, groente, vlees en als toetje karnemelksepap of yoghurt. Maar als mijn moeder aan de "grote schoonmaak" begon en het huis van top tot teen zorgvuldig werd schoongemaakt, dan was er geen tijd om voor ons grote gezin - vader, moeder en zeven kinderen - een warme maaltijd te verzorgen.
De poffert werd bij de bakker besteld en moest precies om 12 uur bezorgd worden. Hij was dan nog lekker warm, en geurde overheerlijk
we aten hem met boter, kaneel en bruine suiker. Voor mij was het extra feestelijk omdat ik niet zo van groente, vlees en aardappelen hield.
Het was bovendien wat geheimzinnig en spannend.
Zou de bakker hem wel bezorgd hebben? Je kon hem niet gaan halen want hij lag bij de bakker niet in de winkel. Zou hij net zo lekker zijn als vorig jaar? |
|
Ik heb lange tijd niet geweten hoe hij gemaakt moest worden maar een jaar of 15 geleden kreeg ik van vrienden het recept en de vorm waarin hij gemaakt moet worden.
Het blijkt dat de poffert niet in de oven gebakken wordt maar "au bain marie" wordt vervaardigd. In het recept zitten ingrediënten die onze bakker vast en zeker niet gebruikt heeft: gembernat en vijgen, amandelen kwamen in de na-oorlogse jaren niet voor bij een gewone broodbakker.
Het recept en de vorm heb ik nog nooit gebruikt hoewel ik van koken en bakken houd en experimenten niet uit de weg ga. Waarschijnlijk ben ik bang dat de herinnering wordt verstoord!
|