print 

Hoe ik het project ervaren heb

Doke Doude van Troostwijk

Natuurlijk had ik bij het begin allerlei ideeën over een internationaal zelf-learning project, maar ik deed eigenlijk mee omdat het onderwerp Senioren en Wonen mij interesseerde.

Mijn computerkennis was bij het begin praktisch nihil, wij hadden net een computer gekocht en door aan het project mee te doen, wilde ik mijzelf dwingen om met de computer te leren werken. Dat doel is zeker bereikt, ik ben over mijn drempelvrees heen en weet nu op welke manier ik verdere computerkennis zou kunnen uitbouwen.

Hoewel ik als deelnemer een bescheiden rol heb gespeeld in het internationale karakter van het project, vind ik dit SoLiLL-project een heel goed initiatief om senioren uit verschillende landen met elkaar in contact te brengen. Wel lijkt het me voor een volgende keer goed om met één duidelijk omschreven gemeenschappelijk onderwerp bezig te zijn, omdat dat het communiceren eenvoudiger zal maken.
Wat ik als bijzonder heb ervaren is wat er in een groep mensen gebeurt die met een gezamenlijk project bezig is. Het respect dat over en weer naar elkaar getoond werd vond ik vaak ontroerend. De groep groeide in de loop van het project enorm naar elkaar toe. Iedereen hield zich heel serieus met het onderwerp bezig. Men was altijd bereid elkaar de helpende hand toe te steken.
Wel denk ik dat de begeleiding van het project een grote invloed heeft gehad op het functioneren van de groep. De Arnhemse leiding heeft dit op een zeer persoonlijke manier gedaan en ook heel veel tijd aan het project gegeven. Humor is daarbij heel belangrijk. Het is ons daardoor gelukt om van een volkomen heterogene groep een eenheid te maken, die het misschien goed vindt dat het project afgesloten wordt, maar met enige weemoed de groep uit elkaar ziet vallen.
 Afsluitend kan ik zeggen dat het voor mij een bijzonder positieve ervaring geweest is.