Olga Małkowska

 „Do not look for past injustice,
Do not look for other people's flaws
With a loop of youthful hearts
Encircle the whole world”

Olga Małkowska

Why I consider this woman to be an important person?

Olga Małkowska is very important person for the Polish Female Scouting. She founded the first Polish female scouts team in Lviv, she had a very high position in the world female scout movement. She was of well-known, liked and respected in the world, which allowed her to transfer to other organizations the specific Polish scouting values.

Biography

Olga Drahonowska-Małkowska’s parents were the Czech, but she from an early age felt Polish. Her father was the manager of count Adam Potocki’s estate. After graduation she moved with her parents to Lviv. During her studies she came in contact with her future husband - Andrew Małkowski - and the promoted by him idea of scouting. Already in 1911 she founded the first Polish Lviv Girl Guides (Girl Scouts) team. At the end of 1912, Olga suffered lung illness and in the spring of 1913 - together with Andrew Małkowski - went to Zakopane for treatment. There, on June 19^th they took a “scout’s” marriage: both were in uniforms. After the outbreak of the I World War organized secret hiding places of weapons in the Tatra caves, and when Austrian police discovered them - with fake passports they emigrated to the United States. There Olga gave birth to a son, and a year later she came with him to Europe. Her husband at the time fought in the Canadian Army, he died in a shipwreck in the Mediterranean Sea in January 1919. Olga Małkowska returned to Zakopane in November 1921. She began to work in international scouting, she was the chairman of the Polish delegation to the Third World Conference of Girl Scouts in England. Thanks to her the efforts the School of Scouts Work was founded in Sromowcace Wyżne. Girl Scouts taught the local housewives how to grow vegetables, spin wool, handicrafts, everyday hygiene. They also promoted reading and cultural activities. The school also expanded free medical care over the surrounding population.

In 1927 dh. Olga Małkowska became the Scoutmaster of the Republic, and the Polish government awarded her - in recognition of her contribution to the work for independence and the scouts – the Officer's Cross of the Order of Polonia Restituta and the Cross of Independence. In 1931 she was selected as the representative of the youth scouts of the whole world in the Committee for the Care of Children and Youth in the League of Nations (now the United Nations) in Geneva.

After the outbreak of the II World War, Olga decided to leave the country because she was on the list of persons wanted by the Gestapo. Already in October 1939 she was in England, where a month later, the British Queen at the London Headquarters of the Girl Scouts personally decorated her with the Bronze Cross of Merit. Shortly later (January 1940) Olga Małkowska opened in Dortmounth the Polish Home for Children. To obtain funds for its maintenance, she travelled around England with lectures about Poland. She was also active in the Polish and international scouting, she was also the chairman of the Supreme Committee, which was considered as the wartime representation of the Polish Scouting Association.

She also worked in the worldwide Scouting movement: was a member of the World Committee for Emergency Relief for Scouts Girl, chairman of one of the subcommittees of the Interim Committee Girl Scouts (former World Bureau of Girl Scouts and guides) and was the co-founder of GIS (Girls International Service) - an organization offering assistance to countries ravaged by war, and in particular surrounding with care the sick and homeless children.

After 1945 the Girl Scout Małkowska decides to stay in England. Buys a beautiful mansion on the south coast of England and once more organizes the Home for Polish Children. She returns to Poland in April 1961 and lives in Zakopane. She is 73 years old at the time.

She is active: gives English lessons, conducted extensive correspondence with girl scouts and friends from all over the world. She was over eighty years old when she still went alone for walks in the mountains.

She died on the 15^th of January 1979 at the age of 91, and at the cemetery, despite the powerful frost (about -25 ° C), she was farewelled by a few hundred people.

The senate unanimously adopted a resolution on the establishment of the year 2008 as "Year of Andrew and Olga Małkowski – architects of the Polish Scouting."

Bibliography

• Olga Małkowska – życie i działalność Zofia Florczak, Anna Krassowska- Olszańska, „”, Wydawnictwo Głównej Kwatery Harcerek Triforium, ZHR, Warszawa 1998

• Barbara Wachowicz, „Druhno Oleńko! Druhu Andrzeju”, Oficyna Wydawnicza RYTM, Warszawa 2005

 „Nie patrzcie dawnych krzywd,

Nie patrzcie cudzych wad,

Młodzieńczym węzłem serc

Opaszcie cały świat”.

Olga Małkowska

Dlaczego uważam tę kobietę za ważną postać?

Olga Małkowska jest bardzo zasłużona dla polskiego skautingu żeńskiego. Założyła we Lwowie pierwszą polską drużynę harcerek, miała bardzo wysoką pozycję w żeńskim światowym ruchu skautowym. Była w świecie bardzo znana, lubiana i szanowana, co pozwalało jej przekazywać innym organizacjom skautowym specyficzne w polskim harcerstwie wartości.

Biografia

Rodzice Olgi Drahonowskiej - Małkowskiej byli Czechami, ale ona od najmłodszych lat czuła się Polką. Jej ojciec był zarządcą w dobrach hrabiego Adama Potockiego. Po maturze wyjechała z rodzicami do Lwowa. W czasie studiów zetknęła się z przyszłym mężem – Andrzejem Małkowskim – i propagowaną przez niego ideą skautową. Już w 1911 r. założyła we Lwowie pierwszą polską drużynę skautek (harcerek). Pod koniec 1912 r. Olga zachorowała na płuca i wiosną 1913 r. – wraz z Andrzejem Małkowskim – wyjechała do Zakopanego na leczenie. Tam 19 czerwca wzięli harcerski ślub: obydwoje byli w mundurach. Po wybuchu I wojny światowej urządzili tajne składy broni w tatrzańskich jaskiniach, a gdy policja austriacka je odkryła – z podrobionymi paszportami wyjechali do USA. Tam Olga urodziła syna i rok później przyjechała z nim do Europy. Jej mąż w tym czasie walczył w Armii Kanadyjskiej, zginął w katastrofie morskiej na Morzu Śródziemnym w styczniu 1919 r.

Olga Małkowska wróciła do Zakopanego w listopadzie 1921 r. Zaczęła się udzielać w międzynarodowym ruchu skautingu, przewodniczyła polskiej delegacji w czasie III Światowej Konferencji Skautek w Anglii. Dzięki jej staraniom powstała Szkoła Pracy Harcerskiej w Sromowcach Wyżnych. Harcerki uczyły okoliczne gospodynie warzywnictwa, przędzenia wełny, rękodzieła artystycznego, higieny życia codziennego. Propagowały czytelnictwo i działania kulturalne. Szkoła roztaczała także bezpłatną opiekę lekarską nad okoliczną ludnością.
W 1927 roku dh. Olga Małkowska została Harcmistrzynią Rzeczypospolitej, a rząd polski odznaczył ją – w uznaniu zasług dla pracy niepodległościowej i harcerskiej – Krzyżem Oficerskim Orderu Polonia Restituta oraz Krzyżem Niepodległości. W 1931 r. wybrano ją na reprezentantkę młodzieży skautowej całego świata w Komitecie Opieki nad Dziećmi i Młodzieżą w Lidze Narodów (dzisiejsze ONZ) w Genewie.
Po wybuchu II wojny światowej Olga podjęła decyzję o wyjeździe z kraju, bo była na listach osób poszukiwanych przez Gestapo. Już w październiku 1939 roku znalazła się w Anglii, gdzie miesiąc później królowa brytyjska w londyńskiej Głównej Kwaterze Skautek osobiście udekorowała ją Brązowym Krzyżem Zasługi. Niedługo później (styczeń 1940) Olga Małkowska otworzyła w Dortmounth Dom Polskiego Dziecka. Aby zdobyć fundusze na jego utrzymanie, jeździła po Anglii z odczytami o Polsce. Była także aktywna w harcerstwie i międzynarodowym skautingu, przewodniczyła Komitetowi Naczelnemu, który został uznany za reprezentację na czas wojny Związku Harcerstwa Polskiego.

Działała również w światowym ruchu skautowym: została członkiem Doraźnego Światowego Komitetu Pomocy Skautkom, przewodniczyła jednemu z podkomitetów Komitetu Tymczasowego Skautek (dawne Światowe Biuro Skautek i Przewodniczek) oraz była współzałożycielką GIS (Girls International Service) – organizacji niosącej pomoc zniszczonym przez wojnę krajom, a w szczególności otaczającej opieką chore i bezdomne dzieci.

Po 1945 r. druhna Małkowska postanawia pozostać w Anglii. Kupuje piękną posiadłość na południowym wybrzeżu Anglii i ponownie organizuje Dom Polskiego Dziecka. Do kraju wraca w kwietniu 1961 r. i zamieszkuje w Zakopanem. Ma wówczas 73 lata.
Jest czynna: udziela lekcji j. angielskiego, prowadzi obszerną korespondencję ze skautkami i przyjaciółmi z całego świata. Miała ponad osiemdziesiąt lat, gdy jeszcze samotnie chodziła na spacery w góry.
Zmarła 15 stycznia 1979 r. w wieku 91 lat, a na cmentarzu, mimo potężnego mrozu (ok. –25 st. C), żegnało ją kilkaset osób.

Senat RP przyjął jednogłośnie uchwałę o ustanowieniu roku 2008 „Rokiem Andrzeja i Olgi Małkowskich – Twórców Harcerstwa Polskiego”.

Bibliografia

• Zofia Florczak, Anna Krassowska- Olszańska, „Olga Małkowska – życie i działalność”, Wydawnictwo Głównej Kwatery Harcerek Triforium, ZHR, Warszawa 1998

• Barbara Wachowicz, „Druhno Oleńko! Druhu Andrzeju”, Oficyna Wydawnicza RYTM, Warszawa 2005